میخونم و سکوتم رو دار میزنم / من میمونم و صعودم رو جار میزنم
بال میزنم ...
میدونم که تو هم توی قلبت عقده هایی داری / عقده هایی که اومدن از نقطه هایی تاریک
تو مثل من دلت سوخت از نقره‌های داغی / که حک کرده اسم ما رو نخبه‌های یاغی
الان ۱۲ شبِ از صبحِ پای کاریم / بازم روبرو شدیم با سفره‌های خالی
حرفا شدن فقط مشتی گفته‌های عادی / تو هم پُری از این همه حفره‌های مادی
خیابونا پر از مشتی کاسب پست / پر از آدمای مهتاج کاسه به دست
پر از آدمای خردمند و تحصیل کرده / که زندگی انزوا رو بهش تحمیل کرده
پر از آدمای سخت کوش کارگر / که کاغذ فردای روشن رو پاره کرد
پر از کسی که دنبال پول کلی گشت / آخرم رسید به فروش کلیه
پر از اونا که سال ها خوندن درس های بدن / نا امید گذشتن از مرزهای وطن
پر از بغضی که نترکید و اشک نشد / پر از استعدادهایی که کشف نشد
پر از اون کسایی که از خودی فریب خوردن / بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن
پر از ، پر از من ، تو قصه های درد / بگو تو این لحظه از چی باید استفاده کرد ؟
از فریاد ، همین که داد میزنم / من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم / بال میزنم به اوج قصه‌ها میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم / من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم / بال میزنم به اوج قصه‌ها میپرم
پای حرف من بشین بگم چه زجه‌ها کشیدم / نسل ما چه دیدن قطره اشک ما چکیدن
مردمان بی غم ، درد ما رو دیدن / بی رحم تر شدن ، بد به حال میهن
چه باید کرد ، از کی شکایت کرد؟ / از این سرنوشت بد که منو شکارم کرد
نه تقصیر از منِ که بهش اجازه دادم / فکر می‌کردم یکی میاد واسه نجات آدم
غافل از اینکه قلب‌ها پر از ترکشه / که باعث اینه چشمای تو تر بشه
غافل از این که هر کسی گرفتار دردشه / امیدوارم هر کی گره داره حل بشه
وقتی میبینی قیمت‌ها با قدم‌های هجومی / پیش میرن به سمت رقم‌های نجومی
تو مجبوری که به سقوطت پا بدی / چون که تو هنوز‌م اسیر حقوق ثابتی
یعنی تنها چیزی که سمت تو سرازیرِ درده / که تمام وجود تو رو سراسیمه کرده
بهم بگو تو این مسیر آیا چراغی میتونه که این راهو روشن کنه؟ پس چه راهی می‌مونه؟
فقط فریاد ، همین که داد میزنم / من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم / بال میزنم به اوج قصه‌ها میپرم
بیا با من دلو به دریا بزن حرف دلتو فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی اینِ درمان درد
فقط فریاد ، همین که داد میزنم / من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم / بال میزنم به اوج قصه‌ها میپرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم / من میخونم و سکوتم رو دار میزنم
من میمونم و صعودم رو جار میزنم / بال میزنم به اوج قصه‌ها میپرم
صدامو داری؟ ...
هر لحظه یه شروع تازس
هر شروع یه تولد دوبارس
نظر>>>>>>>>
پست ثابت.